2020-12-28, 21:34
„Bohaterowie spod Wizny 1939 – podwodne poszukiwania śladów historii" to wyjątkowe zadanie, które w roku 2020 zrealizowało nasze stowarzyszenie PODWODNIK Szkoła Ratownictwa, Sportów Wodnych i Obronnych we współpracy ze Stowarzyszeniem Wizna 1939 ze środków Ministerstwa Obrony Narodowej. Idea realizacji takiego zadania narodziła się rok wcześniej, kiedy rozpoczęła się współpraca Podwodnika ze Stowarzyszeniem Wizna 1939 (zrzeszającym miłośników i poszukiwaczy historii) w dziedzinie poszukiwań dowodów historycznych świadczących o przebiegu Kampanii Wrześniowej w okolicach miejscowości Wizna w rzece Narwi (pow. Łomżyński). Niniejsze przedsięwzięcie było nie tylko praktyczną realizacją wcześniej poczynionych założeń w zakresie poszukiwań, ale także rozszerzeniem ich o aspekt edukacyjny – polową lekcję historii dla młodzieży z klas mundurowych.
Zadanie realizowane było już od wiosny (choć rozpoczęcie musiało być nieco przesunięte w czasie z powodu epidemii COVID-19).
W długi weekend majowy rozpoczęły się szkolenia członków Podwodnika – kandydatów do udziału w przedsięwzięciu na specjalizacje nurkowe poszukiwanie-wydobywanie oraz cykl ćwiczeń z zakresu prowadzenia podwodnych poszukiwań, w tym z zastosowaniem specjalistycznego sprzętu.
W dniach 15-16 maja przeprowadziliśmy wspólnie ze Stowarzyszeniem Wizna rekonesans, podczas którego wytypowane zostały dwa miejsca związane z Bitwą pod Wizną 7-10 września 1939, w których później przeprowadziliśmy badania i akcje poszukiwawcze: rejon mostu w Wiźnie oraz rejon schronu dowodzenia na Górze Strękowej k. Wizny.
W kolejnych trzech terminach: we czerwcu, lipcu i październiku przygotowaliśmy i przeprowadziliśmy razem ze Stowarzyszeniem Wizna oraz pod ścisłym nadzorem archeologa 3 akcje poszukiwawcze, obejmujące poszukiwania podwodne oraz przeszukania brzegów i okolic. Celem prac było zbadanie wybranych miejsc w rejonie rzeki Narew związanych z bitwą pod Wizną we wrześniu 1939 r., pod kątem poszukiwania śladów i pozostałości z tego okresu.
Po zburzeniu mostu przez polskich saperów 7 września 1939 r., obok mostu Niemcy zbudowali przeprawę przez rzekę dla umożliwienia swoim oddziałom pieszym przedostanie się na przeciwległy brzeg rzeki. Drewniany most został uwidoczniony na zdjęciach archiwalnych, jednak w terenie nie zachował się żaden widoczny ślad po jego konstrukcji. W rejonie spodziewanej lokalizacji wykonane zostały pomiary georadarem, a następnie przeprowadzone badania podwodne w rzece, w miejscu gdzie podejrzewaliśmy, że znajdowała się przeprawa. W wyniku badań potwierdziliśmy istnienie licznych pozostałości po drewnianym moście (drewniane pale oraz całe elementy mostu – drewniane ze stalowymi łączeniami). Podczas badań odnaleźliśmy również liczne artefakty, zgubione lub porzucone przy budowie mostu, które przedstawiciele Stowarzyszenia Wizna przekazali celem wzbogacenia zbiorów Sali historycznej w Wiźnie. Podczas poszukiwań w miejscu walk można było się spodziewać również natrafienia na pozostałości po działaniach wojennych (niewypały i niewybuchy) – takie również odnaleźliśmy, co zgłosiliśmy Policji, oznaczyliśmy, zabezpieczyliśmy i przekazaliśmy wezwanemu patrolowi saperskiemu (w szeregach Podwodnika również są saperzy).
Poszukiwania podwodne prowadzone były przez przez nurków i płetwonurków Interwencyjnej Grupy Ratowniczo-Poszukiwawczej Podwodnika, przy użyciu specjalistycznego sprzętu, w tym najnowszego sprzętu do poszukiwań podwodnych skonfigurowanego w ramach realizacji Programu Rozwoju Organizacji Obywatelskich finansowanego przez Narodowy Instytut Wolności – Centrum Rozwoju Społeczeństwa Obywatelskiego (zadanie „Skuteczny Ratownik Podwodnik"). Zastosowanie sprzętu przewodowego oraz podwodnej komunikacji audiowizualnej umożliwiło znacznie skuteczniejsze działania poszukiwawcze oraz obserwację działań podwodnych zarówno przez archeologa, jak i ekspertów ze Stowarzyszenia Wizna 1939, którzy odpowiedzialni byli za wymiar historyczny niniejszego przedsięwzięcia. Wykorzystaliśmy również łódź saperską płaskodenną (pozyskaną nieodpłatnie z Ministerstwa Obrony Narodowej jako mienie zbędne z Siłach Zbrojnych RP) – doskonale nadającą się do kierowania i zabezpieczenia działań na rzece. Techniki i sprzęt wykorzystane tu do prowadzenia poszukiwań nadają się również do prowadzenia działań ratowniczo-poszukiwawczych, toteż działania realizowane w Wiźnie były dla nas doskonałym poligonem do ćwiczeń ratowniczych oraz sprawdzeniem nabytych umiejętności podczas szkolenia poszukiwanie-wydobywanie.
Działania podwodne uzupełnione były działaniami nabrzeżnymi prowadzonymi nie tylko przy pomocy georadaru, ale również bardziej tradycyjnymi metodami. W tę część działań włączyli się również żołnierze 1 Podlaskiej Brygady Obrony Terytorialnej – saperzy z 34. batalionu lekkiej piechoty z Łomży, pomagający przy działaniach poszukiwawczych.
Zadanie miało nie tylko cel poszukiwawczy, ale również edukacyjny. W ostatniej – październikowej akcji, która prowadzona była w starorzeczu Narwi w okolicach schronu dowodzenia kpt. Władysława Raginisa uczestniczyli uczniowie i kadra pedagogiczna z klas mundurowych z Liceum ZDZ Giżycko. W miejscu pamięci na Górze Strękowej, gdzie znajdują się pozostałości schronu będącego miejscem pochówku kpt Raginisa i por. Brykalskiego (awansowanych pośmiertnie na stopnie: majora i kapitana), odbyła się polowa lekcja historii, przybliżająca młodzieży okoliczności i przebieg Bitwy pod Wizną 7-10 września 2039 r. (przeprowadzona przez Darka Szymanowskiego – prezesa Stowarzyszenia Wizna 1939, wybitnego znawcę wydarzeń, jakie rozegrały się na tych terenach podczas Kampanii Wrześniowej). To, na czym nam najbardziej zależało, to pokazanie bohaterskich postaw kpt Raginisa i por. Brykalskiego oraz ich żołnierzy w obliczu wielokrotnie silniejszej potęgi militarnej Niemców. Rozmawialiśmy o tym jak ważną wartością jest honor, zarówno w czasie wojny, jak i pokoju.
W ramach polowej lekcji historii delegacje Podwodnika i ZDZ Giżycko złożyły na grobie Dowódców odcinka Wizna pamiątkowy wieniec oraz znicze.
Po hołdzie oddanym Bohaterom zaprezentowaliśmy młodzieży specyfikę naszych działań poszukiwawczych oraz narzędzia, jakich używaliśmy do pracy, m.in: georadar, tablicę nurkową i nurkowy sprzęt przewodowy z telewizją podwodną, skafandry itd. Uczniowie mogli wszystko dokładnie obejrzeć i samodzielnie wypróbować.
Na koniec zaproponowaliśmy młodzieży wycieczkę do miejsc, z których Wizna słynie – murali o tematyce historycznej.
Aby utrwalić rezultaty zadania przygotowane zostały materiały, w tym broszura dedykowana młodzieży klas mundurowych oraz członkom organizacji proobronnych, a także filmy i materiały multimedialne, do późniejszego wykorzystania.
Naszymi działaniami zainteresowały się również media: TVP Białystok i pani red. Ewa Mamińska oraz pan red. Adam Sikorski z programu „Było, nie minęło – Kronika poszukiwaczy historii". Mamy nadzieję, że wpłynie to dodatkowo na zainteresowanie najnowszymi dziejami Polski, które na terenie naszych poszukiwań są bardzo widoczne i warte ciągłego zgłębiania. Mamy nadzieję, że młodzież się także nimi zainteresuje, a może kiedyś do nas dołączy.
W związku z realizacją niniejszego zadania bardzo dziękujemy:
W długi weekend majowy rozpoczęły się szkolenia członków Podwodnika – kandydatów do udziału w przedsięwzięciu na specjalizacje nurkowe poszukiwanie-wydobywanie oraz cykl ćwiczeń z zakresu prowadzenia podwodnych poszukiwań, w tym z zastosowaniem specjalistycznego sprzętu.
W dniach 15-16 maja przeprowadziliśmy wspólnie ze Stowarzyszeniem Wizna rekonesans, podczas którego wytypowane zostały dwa miejsca związane z Bitwą pod Wizną 7-10 września 1939, w których później przeprowadziliśmy badania i akcje poszukiwawcze: rejon mostu w Wiźnie oraz rejon schronu dowodzenia na Górze Strękowej k. Wizny.
W kolejnych trzech terminach: we czerwcu, lipcu i październiku przygotowaliśmy i przeprowadziliśmy razem ze Stowarzyszeniem Wizna oraz pod ścisłym nadzorem archeologa 3 akcje poszukiwawcze, obejmujące poszukiwania podwodne oraz przeszukania brzegów i okolic. Celem prac było zbadanie wybranych miejsc w rejonie rzeki Narew związanych z bitwą pod Wizną we wrześniu 1939 r., pod kątem poszukiwania śladów i pozostałości z tego okresu.
Po zburzeniu mostu przez polskich saperów 7 września 1939 r., obok mostu Niemcy zbudowali przeprawę przez rzekę dla umożliwienia swoim oddziałom pieszym przedostanie się na przeciwległy brzeg rzeki. Drewniany most został uwidoczniony na zdjęciach archiwalnych, jednak w terenie nie zachował się żaden widoczny ślad po jego konstrukcji. W rejonie spodziewanej lokalizacji wykonane zostały pomiary georadarem, a następnie przeprowadzone badania podwodne w rzece, w miejscu gdzie podejrzewaliśmy, że znajdowała się przeprawa. W wyniku badań potwierdziliśmy istnienie licznych pozostałości po drewnianym moście (drewniane pale oraz całe elementy mostu – drewniane ze stalowymi łączeniami). Podczas badań odnaleźliśmy również liczne artefakty, zgubione lub porzucone przy budowie mostu, które przedstawiciele Stowarzyszenia Wizna przekazali celem wzbogacenia zbiorów Sali historycznej w Wiźnie. Podczas poszukiwań w miejscu walk można było się spodziewać również natrafienia na pozostałości po działaniach wojennych (niewypały i niewybuchy) – takie również odnaleźliśmy, co zgłosiliśmy Policji, oznaczyliśmy, zabezpieczyliśmy i przekazaliśmy wezwanemu patrolowi saperskiemu (w szeregach Podwodnika również są saperzy).
Poszukiwania podwodne prowadzone były przez przez nurków i płetwonurków Interwencyjnej Grupy Ratowniczo-Poszukiwawczej Podwodnika, przy użyciu specjalistycznego sprzętu, w tym najnowszego sprzętu do poszukiwań podwodnych skonfigurowanego w ramach realizacji Programu Rozwoju Organizacji Obywatelskich finansowanego przez Narodowy Instytut Wolności – Centrum Rozwoju Społeczeństwa Obywatelskiego (zadanie „Skuteczny Ratownik Podwodnik"). Zastosowanie sprzętu przewodowego oraz podwodnej komunikacji audiowizualnej umożliwiło znacznie skuteczniejsze działania poszukiwawcze oraz obserwację działań podwodnych zarówno przez archeologa, jak i ekspertów ze Stowarzyszenia Wizna 1939, którzy odpowiedzialni byli za wymiar historyczny niniejszego przedsięwzięcia. Wykorzystaliśmy również łódź saperską płaskodenną (pozyskaną nieodpłatnie z Ministerstwa Obrony Narodowej jako mienie zbędne z Siłach Zbrojnych RP) – doskonale nadającą się do kierowania i zabezpieczenia działań na rzece. Techniki i sprzęt wykorzystane tu do prowadzenia poszukiwań nadają się również do prowadzenia działań ratowniczo-poszukiwawczych, toteż działania realizowane w Wiźnie były dla nas doskonałym poligonem do ćwiczeń ratowniczych oraz sprawdzeniem nabytych umiejętności podczas szkolenia poszukiwanie-wydobywanie.
Działania podwodne uzupełnione były działaniami nabrzeżnymi prowadzonymi nie tylko przy pomocy georadaru, ale również bardziej tradycyjnymi metodami. W tę część działań włączyli się również żołnierze 1 Podlaskiej Brygady Obrony Terytorialnej – saperzy z 34. batalionu lekkiej piechoty z Łomży, pomagający przy działaniach poszukiwawczych.
Zadanie miało nie tylko cel poszukiwawczy, ale również edukacyjny. W ostatniej – październikowej akcji, która prowadzona była w starorzeczu Narwi w okolicach schronu dowodzenia kpt. Władysława Raginisa uczestniczyli uczniowie i kadra pedagogiczna z klas mundurowych z Liceum ZDZ Giżycko. W miejscu pamięci na Górze Strękowej, gdzie znajdują się pozostałości schronu będącego miejscem pochówku kpt Raginisa i por. Brykalskiego (awansowanych pośmiertnie na stopnie: majora i kapitana), odbyła się polowa lekcja historii, przybliżająca młodzieży okoliczności i przebieg Bitwy pod Wizną 7-10 września 2039 r. (przeprowadzona przez Darka Szymanowskiego – prezesa Stowarzyszenia Wizna 1939, wybitnego znawcę wydarzeń, jakie rozegrały się na tych terenach podczas Kampanii Wrześniowej). To, na czym nam najbardziej zależało, to pokazanie bohaterskich postaw kpt Raginisa i por. Brykalskiego oraz ich żołnierzy w obliczu wielokrotnie silniejszej potęgi militarnej Niemców. Rozmawialiśmy o tym jak ważną wartością jest honor, zarówno w czasie wojny, jak i pokoju.
W ramach polowej lekcji historii delegacje Podwodnika i ZDZ Giżycko złożyły na grobie Dowódców odcinka Wizna pamiątkowy wieniec oraz znicze.
Po hołdzie oddanym Bohaterom zaprezentowaliśmy młodzieży specyfikę naszych działań poszukiwawczych oraz narzędzia, jakich używaliśmy do pracy, m.in: georadar, tablicę nurkową i nurkowy sprzęt przewodowy z telewizją podwodną, skafandry itd. Uczniowie mogli wszystko dokładnie obejrzeć i samodzielnie wypróbować.
Na koniec zaproponowaliśmy młodzieży wycieczkę do miejsc, z których Wizna słynie – murali o tematyce historycznej.
Aby utrwalić rezultaty zadania przygotowane zostały materiały, w tym broszura dedykowana młodzieży klas mundurowych oraz członkom organizacji proobronnych, a także filmy i materiały multimedialne, do późniejszego wykorzystania.
Naszymi działaniami zainteresowały się również media: TVP Białystok i pani red. Ewa Mamińska oraz pan red. Adam Sikorski z programu „Było, nie minęło – Kronika poszukiwaczy historii". Mamy nadzieję, że wpłynie to dodatkowo na zainteresowanie najnowszymi dziejami Polski, które na terenie naszych poszukiwań są bardzo widoczne i warte ciągłego zgłębiania. Mamy nadzieję, że młodzież się także nimi zainteresuje, a może kiedyś do nas dołączy.
W związku z realizacją niniejszego zadania bardzo dziękujemy:
- Ministerstwu Obrony Narodowej - za zapewnienie środków na finansowanie realizacji,
- Stowarzyszeniu Wizna 1939 - za dobrą współpracę i merytoryczne podejście,
- 1 Brygadzie Obrony Terytorialnej - za pomoc przy prowadzeniu działań na lądzie,
- Dyrekcji i uczniom klas mundurowych liceum ogólnokształcącego ZDZ Giżycko - za udział w polowej lekcji historii (mamy nadzieję, że się podobało),
- Mediom: redaktorom z TVP Białystok oraz probramu "Było, nie minęło... - Kronika zwiadowców historii" - za relacje z naszego przedsięwzięcia.
Brak komentarzy.
